mruknąć

mruknąć
глаг.
• пробурчать
* * *
mrukn|ąć
\mruknąćięty сов. 1. буркнуть, пробормотать;

\mruknąć w odpowiedzi буркнуть в ответ;

2. (o niedź-rtńedziu itp.) заурчать
+

1. wymamrotać, burknąć

* * *
mruknięty сов.
1) бу́ркнуть, пробормота́ть

mruknąć w odpowiedzi — бу́ркнуть в отве́т

2) (o niedźwiedziu itp.) заурча́ть
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "mruknąć" в других словарях:

  • mruknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mruczeć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mruknąć — → mruczeć …   Słownik języka polskiego

  • mruczeć — ndk VIIb, mruczećczę, mruczećczysz, mrucz, mruczećczał, mruczećczeli, mruczećany mruknąć dk Va, mruczećnę, mruczećniesz, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęła, mruczećnęli, mruczećnięty, mruczećnąwszy 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać… …   Słownik języka polskiego

  • mruknięcie — n I rzecz. od mruknąć …   Słownik języka polskiego

  • potwierdzająco — przysłów. od potwierdzający (p. potwierdzić) Skinąć głową potwierdzająco. Mruknąć coś potwierdzająco …   Słownik języka polskiego

  • pozdrowienie — n I 1. rzecz. od pozdrowić. 2. «formułka wypowiadana przy powitaniu, rzadziej przy żegnaniu kogoś; gest towarzyszący powitaniu» Przyjazne, serdeczne, uprzejme pozdrowienie. Mruknąć, rzucić, wypowiedzieć pozdrowienie. 3. lm D. pozdrowienieeń… …   Słownik języka polskiego

  • sennie — sennieej 1. «w sposób właściwy komuś sennemu, śpiącemu» Mruknąć, odezwać się sennie. Sennie mrużyć oczy. Poruszać się sennie. 2. «w sposób wywołujący sen; usypiająco» Nastrajać sennie. Było cicho i sennie. przen. Żaglówka sennie kołysała się na… …   Słownik języka polskiego

  • wymamrotać — dk IX, wymamrotaćoczę (wymamrotaćocę), wymamrotaćoczesz (wymamrotaćocesz), wymamrotaćocz, wymamrotaćał, wymamrotaćany «powiedzieć coś niewyraźnie, mamrocząc; mruknąć pod nosem» Wymamrotać słowa przeprosin …   Słownik języka polskiego

  • zamamrotać — dk IX, zamamrotaćoczę (zamamrotaćocę), zamamrotaćoczesz (zamamrotaćocesz), zamamrotaćocz, zamamrotaćał «powiedzieć coś półgłosem, niewyraźnie, niezrozumiale; mruknąć, bąknąć coś» Zamamrotać przez sen. Zamamrotać coś pod nosem …   Słownik języka polskiego

  • zamruczeć — dk VIIb, zamruczećczę, zamruczećczysz, zamruczećmrucz, zamruczećczał, zamruczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach: wydać mruczący głos (zwykle na znak zadowolenia)» Kot zamruczał z zadowolenia. 2. «odezwać się cicho, niewyraźnie, mrukliwie;… …   Słownik języka polskiego

  • mruczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, mruczećczę, mruczećczy, mruczećczał, mruczećczeli {{/stl 8}}– mruknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mruczećnę, mruczećnie, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»